Przejście do sekcji:

Główna treść strony

Garncarstwo

Garncarstwo
  • -
  • -

Bolimów jest osadą o starych tradycjach garncarskich. Produkcja naczyń glinianych stanowiło przez dziesiątki lat jedno z głównych zajęć miejscowej ludności. Niegdyś było w Bolimowie około 20 warsztatów garncarskich, natomiast do dnia dzisiejszego pozostał tylko jeden. Rodzina Konopczyńskich ceramiką trudni się od ponad 200 lot. Obecnie już szóste pokolenie zajmuje się garncarstwem. Tradycje garncarskie w rodzinie Konopczyńskich rozpoczął Franciszek Konopczyński, który około 1839 roku ożenił się z córką garncarza Jana Walickiego (dawniej rzemiosło to dziedziczono tylko w linii męskiej). Następnym z rodu był Jan (1840-1894), po nim jego syn Walenty (1863-1932), który nauczył się garncarstwa pracując u boku ojca, majstra garncarskiego. W 1881 roku książę Michał Piotr Radziwiłł otworzył manufakturę majoliki w pobliskim Nieborowie i tam zatrudnił do toczenia naczyń garncarzy z Bolimowa między innymi Walentego. Tam też współpracował ze Stanisławem Jagminem zdobiąc naczynia kolorowymi szkliwami. Praca w manufakturze wywarła duży wpływ na ceramikę Konopczyńskich, gdyż po jej zakończeniu Walenty stworzył własny styl zdobienia naczyń. Początkowo były to rośliny stylizowane na hafcie i wycinance łowickiej, później zaś własny, oryginalny motyw ptaszka bolimowskiego. Jego ceramika mocno odbiegała od wzorców ludowych produkowanych wówczas w Bolimowie. W Bolimowie produkowano głównie ceramikę użytkową: misy, talerze, dzbanki, dzieże, donice, dwojaki oraz w mniejszym stopniu dekoracyjną, wazony, wazoniki.

Następne pokolenia tej rodziny; Stefan (1901-2001), Jan i obecnie córka Jana - Dorota z mężem Pawłem Aftewiczem kontynuują tradycje garncarskie Wyroby z Warsztatu Garncarskiego Rodziny Konopczyńskich charakteryzują się białym (kremowym) tłem. Dekoracje stanowią - z jednej strony naczynia kompozycja kwiatowa, a z drugiej stylizowany ptaszek siedzący na gałązce. Rysunek malowany jest cienką kreską w kolorze czarnym nanoszony ręcznie cienkim pędzelkiem specjalnymi farbami do ceramiki, wypełniony kolorami. Obecnie część wyrobów zdobiona jest także metodą flamerowania, tj. nanoszenia na siebie kolejnych warstw szkliwa oby uzyskać kolorowe zacieki.